"turning japanese"

1941 nang pumutok ang ikalawang digmaang pandaigdig,
kung saan nasakop ang Manila ng hukbong sandatahan ng bansang Hapon. 1945 naman ng malupig ang mga Hapon, sa tulong ng tropang Kano, sa pamumuno ni Gen. Douglas MacArthur, at tuluyang nakalaya ang Maynila sa mga Hapon...


maraming bagay din naman ang naipamana sa atin ng mga Hapones. sa "pop culture" na lamang ay madami tayo'ng nadampot sa mga Hapon -- tulad ng anime, manga, cosplaying at ang mga tradisyunal na sining ng mga Hapon tulad ng ikebana, bonsai at origami.


ang huling dalawa'ng nabanggit ay malapit sa aking puso -naks! unahin natin ang pagbobonsai --  Bonsai (help·info) (盆栽 Japanese) (lit. plantings in tray, from bon, a tray or low-sided pot and sai, a planting or plantings)^[1] is a Japanese art form using miniature trees grown in containers.

jerry with one of his bonsais



miniature bonsais



"bonsaipunk"@work

hindi ako marunong mag-bonsai, pero mahilig ako dito. ang aming kaibigan na si jerry panguito a.k.a. "bonsaipunk" ang mahilig at matiyaga at masasabing may "K" sa larangang ito. sa pagkakaalam ko ay may sinalihan siya'ng grupo upang mas matuto at maging malawak ang kanyang kaalaman sa sining na ito at alam ko na isinasapuso niya ang paggawa ng kanyang mga obra.

pag-usapan naman natin ang isa pang sining ng mga Hapon na mas malapit sa puso ko ang origami o ang "japanese art of paper folding" --

two kois on a ceramic pottery by lilia lao

rooster, crane, ganders & swans

Origami (折り紙^?, from ori meaning "folding", and kami meaning "paper"; kami changes to gami due to rendaku) is the traditional Japanese art of paper folding, which started in the 17th century AD at the latest and was popularized outside Japan in the mid-1900s. It has since then evolved into a modern art form. The goal of this art is to transform a flat sheet of material into a finished sculpture through folding and sculpting techniques, and as such the use of cuts or glue are not considered to be origami. 


nagsimula ang pagkahumaling ko sa origami noong namalagi ako sa aking kapatid na si lilia ng almost five months, somewhere down south. mayroon kasi siyang book on origami, "the origami bible" ni ashley wood at "complete origami" ni david mitchell. nag-umpisa ako'ng sumubok ng mga basic na project tulad ng tulip at crane at natuwa naman ako sa naging resulta. nagsimula ako sa paggamit ng mga lumang magazines bilang materyal sa pagtupi ng mga proyekto. naging challenge ang paghanap ng magandang prints mula sa mga magazines, na babagay sa gagawing origami. tulad na lang sa mga kois na nasa larawan, ang nasa ibabaw ay mula sa fashion magazine at 'yung orange naman ay gawa talaga sa origami paper. sa kakapasyal sa mga bookstores at booksales, nakabili ako ng origami book na may kasamang magandang papers, ito 'yung "zoogami" ni gay merrill gross. dumami na ang mga natutunan kong itupi, naging palipasan ko na nga ito ng oras habang naghihintay ng tickets sa mga ticketing counters ng iba't-ibang airlines, at pagkatapos ay ibinibigay ko sa ticketing agent na nagserve sa akin; 'yun ay kung maganda at maayos ang pag-serve nila sa akin, kung hindi, wala'ng origami, hehehe...natuklasan ko rin ang isang japanese store sa robinson's galleria na may tinda'ng origami paper, may two-sided na magkaiba ng kulay bawa't side, at may magagandang japanese design.

naghanap na rin ako ng mga design sa internet at marami rin naman ako'ng nadampot sa net (galing talaga ng technology!), ang iba nga ay mayroon pa'ng crease patterns na pwede'ng i-print, o 'di ba ang galing? 

seriously at work... (weh?!?)

models from the fitful flog

with "Shamcey Supsup"

kamakailan ay nagkakwentuhan kami ni jerry, nagpalitan ng kuro-kuro at may photo ops pa kasama ang kanyang obra na si Shamcey Supsup, na nanalo recently bilang third runner-up sa Ms. Universe Pageant. 














bukod sa bonsai at origami, marami pa tayo'ng nakahiligan mula sa mga Hapones -- tempura, iba't-ibang sushi at sashimi, at ang all time favorite na past time natin, -- ang karaoke! kaya sa saliw ng awitin mula sa the vapors -- "that's why i'm turning japanese i think i'm turning japanese i really think so..." hanggang sa muli... sayonara!

the artisans 

"born to be wild"

                      

"get your motor running, 
get out on the highway
looking for adventure,

four in a bike without helmets

or whatever comes our way."

sa sobrang taas ng presyo ng krudo sa world market, marami sa atin ang nag momotorsiklo na lamang papunta at pabalik sa kanilang paroroonan. tipid nga naman at mas mabilis ang biyahe, nagmura ang presyo ng mga motorsiklo, kaya lalo'ng dumami ang "riders" sa lansangan.

lately ang mga bagong sibol na "riders" ngayon sa lansangan ay may pagka-"wild",  hindi nila alintana ang tamang paglalakbay sa ating mga lansangan sakay ng kanilang mga motorsiklo, sa madaling sabi, di sila gaanong "aware" sa ating mga batas trapiko. madalas ko'ng ma-"experience" ang kanilang pagka-"wild" sa daan; kapag traffic ay lusutan sila ng lusutan sa right side ng kalye (di ba sa left ang pag-overtake?) kung saan maraming pedestrian (tulad ko) ang matiwasay na naglalakad, magugulat ka na lang at may biglang dadaan na motorsiklo. kung minsan naman ay busina nang busina sa iyo habang naglalakad ka at minsan nga ay sinasakop na nila ang mga sidewalks, GRABE!!! hindi ko malaman kung bakit nagkakaroon ng liyensiya ang mga kumag na 'to.

palagi'ng nag-aapura, hindi mo malaman kung ang pagbiyahe sa mga lansangan ay isang karera na para'ng "cannonball run". madalas tuloy na sila ang sangkot sa mga aksidente, tsk, tsk, tsk...

 naging laganap pa ang krimen tulad ng snatching, hold-up, agaw cellphone na gamit ang motorsiklo sa pagsasagawa ng kanilang modus operandi. tulad na lang ng na experience ng kasama ko'ng liaison officer na si camilo, nang may samahan siya'ng pasahero sa embassy sa paseo de roxas. natapos na ang transaksyon nila sa embassy at naghihintay na lang ng taxi papunta'ng airport ang pasahero, nang may biglang dumaan na motorsiklo sa sidewalk mismo, kung saan sila naghihintay ng taxi; hinablot ang shoulder bag ng laptop noong pasahero ni camilo, nabigla sila pareho at hindi na nagawa'ng ipagbigay alam sa mga pulis ang nangyari, dahil sa bilis ng mga pangyayari. 

may mga ilan pa rin naman na masasabi'ng matino pagdating sa pagmomotorsiklo, kaya lang ay iilan na lang sila, puro pasaway ang mga naiwan sa ating lansangan. kaya sa ating mga pedestrian, mga drivers ng four-wheeled vehicles, mag-ingat tayo sa mga "born to be wild" na riders. hasta la vista, baby, vrrrooom!